-
1 maleficum
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
2 maleficus
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
3 malefious
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
4 scelerator
scĕlĕrātor, is, m. [scelero], an evil doer, a wretch (late Lat.), Adaman. Columb. 3, 7.
См. также в других словарях:
evil-doer — evil .doer n old fashioned someone who commits crimes or does evil things … Dictionary of contemporary English
Evil doer — (Roget s Thesaurus) >Maleficent being. < N PARAG:Evil doer >N GRP: N 1 Sgm: N 1 evil doer evil doer evil worker Sgm: N 1 wrongdoer wrongdoer &c. 949 Sgm: N 1 mischief maker mischief maker marplot Sgm: N 1 oppressor oppressor … English dictionary for students
evil-doer — eˈvil doer noun A person who does evil • • • Main Entry: ↑evil … Useful english dictionary
evil-doer — noun a person who commits evil deeds. Derivatives evil doing noun … English new terms dictionary
evil-doer — n. Sinner, criminal, malefactor, culprit, offender, delinquent, wrong doer … New dictionary of synonyms
evil doer — person who does evil, wicked and corrupt person … English contemporary dictionary
evil-doer — noun (C) old fashioned someone who does evil things … Longman dictionary of contemporary English
evil-doer — see evildoer … English dictionary
Evil — E*vil ([=e] v l) a. [OE. evel, evil, ifel, uvel, AS. yfel; akin to OFries, evel, D. euvel, OS. & OHG. ubil, G. [ u]bel, Goth. ubils, and perh. to E. over.] 1. Having qualities tending to injury and mischief; having a nature or properties which… … The Collaborative International Dictionary of English
Evil eye — Evil E*vil ([=e] v l) a. [OE. evel, evil, ifel, uvel, AS. yfel; akin to OFries, evel, D. euvel, OS. & OHG. ubil, G. [ u]bel, Goth. ubils, and perh. to E. over.] 1. Having qualities tending to injury and mischief; having a nature or properties… … The Collaborative International Dictionary of English
Evil speaking — Evil E*vil ([=e] v l) a. [OE. evel, evil, ifel, uvel, AS. yfel; akin to OFries, evel, D. euvel, OS. & OHG. ubil, G. [ u]bel, Goth. ubils, and perh. to E. over.] 1. Having qualities tending to injury and mischief; having a nature or properties… … The Collaborative International Dictionary of English